Pak de popcorn 🙂 ! In deze nieuwe vlog laat ik een hele trainingsessie zien, de sessie zelf duurde slechts een kwartier. Hip zijn start als drie jarige werd, voor hij van mij was, een nogal heftige toestand. En nu krijgt Hip een heel andere ervaring. Tijdens de sessie ontstaan hele mooie momenten en alle spanning rondom het zadel wordt uiteindelijk helemaal los gelaten.
Met clickertraining en targettraining zie je natuurlijk niet gauw heftige beelden (we zijn immers uit op plezierige ervaringen), maar laat ik dan in ieder geval schetsen dat Hip absoluut niet zadelmak was te noemen, dat hij vooral veel stress heeft gekend en zelfs met ruiter en al over de bakrand is gesprongen als 3-jarige. Redenen genoeg om, nu hij meer balans heeft gevonden en veel kalmer is, een mooie nieuwe start te maken met het zadel 🙂
Op YouTube onder de video heb ik meer interessante info gezet voor je en… abonneer je op mijn kanaal om helemaal op de hoogte te blijven!
Soms moet je geen plan hebben, maar ‘gewoon’ in de wereld van je paard stappen. Wij mensen lopen nog al eens met een vol hoofd rond en komen met een hoofdje vol plannen aan bij ons paard, maar wat als je eens geen plan hebt en kijkt wat er ontstaat. Vanuit die ruimte en vrijheid ontstaan prachtige dingen die vervolgens ook een mooie plek binnen de ‘training’ van je paard krijgen. Vertrouw er maar eens op dat je paard precies laat zien en mee gaat in wat hij op dat moment nodig heeft en leuk vindt.
Zo kwam ik dus gisteren bij Hip aan, zonder plannen, zonder ideeën, zonder doelen. Ik had vooral zin om hem te zien en lekker met hem door de buitenbak te wandelen. Ik pakte niks anders dan zijn halster en touw en een paar wortels. Terwijl ik langs de bak liep, pakte ik spontaan 4 springbalken en legde die neer. Het leek me lekker voor Hip om met het wandelen ook wat andere spieren te gebruiken. Wel allemaal heel ontspannen en het kwam ook spontaan in me op.
Wat een hele eenvoudige ontspannen wandelsessie moest worden, veranderde in een super leuk #lolmetjeknol uur. De wandeling werd een grondwerk sessie (my way, dus geen zwaaiende touwen) en Hip die de balken voorheen super spannend vond, draafde uiteindelijk over de vier balken in vrijheid samen met mij! Wat een fun! Terwijl Hip onderhand in slaap viel van de wandeling, werd hij juist super enthousiast en blij van het draven over de balken. Dat hij daarmee ook nog zijn lijf gebruikte en zichzelf steeds moediger over de balken bewoog, maakte deze sessie plotseling super waardevol. En ook voor onze band is samen fun hebben natuurlijk super goed!
Ook na de sessie gebeurde er iets heel moois. Ik zette Hip terug bij zijn vrienden in de paddock en bleef nog een tijdje bij hem. We groomden elkaar en daarna stapte hij naar voren zodat ik die grote paardenbillen van hem kon groomen. Toen ik helemaal stil werd van binnen, voelde ik dat ik 100% opgenomen werd in de energie van de kudde. Ik werd een met de kalmte en stilte die er in de kudde heerste op dat moment. Kort daarna voelde ik, vanuit die kalme afstemming en eenwording met de paarden, een verandering in de atmosfeer. Het was heel subtiel en ik kon me voorstellen dat dit precies zo door de paarden wordt gevoeld. Er kwam regen aan. En terwijl ik dat voel stapt Hip naar de hooiruif om met een droog hoofdje te knabbelen en loop ik door de regen voldaan de paddock uit nagenietend van die heerlijke verbondenheid met de paarden en van de fun die Hip en ik hebben beleefd <3
De afgelopen tijd heb ik zoveel healings en readings gedaan en om de meest uiteenlopende redenen. Voorop staat eigenlijk altijd dat de eigenaar het beste wil voor het paard en wil weten wat hij of zij voor het paard kan betekenen. Een greep uit de opmerkelijke healings en readings van de afgelopen tijd.
Wat heeft mijn paard nodig?
Uiteraard is dit een veelvoorkomende vraag, maar zeker niet saai!! Ieder paard heeft een heel eigen verhaal. Een reading die ik afgelopen maandag heb gedaan, deed me trouwens wel erg aan die van Toni Chocolonely denken. Dat paard had een enorm vergelijkbare energie en ook zijn verhaal leek op die van Toni. Je kunt Toni’s verhaal HIER nog eens lezen! Waar bij Toni de enorme eisen en harde aanpak bij het springen zijn tol eisten, heeft het paard van afgelopen maandag weer eens aan me laten voelen hoe verschrikkelijk het voor een paard is om met de kin op de borst (of bijna op de borst), ook wel bekend als LDR en rollkur gereden te worden. De benauwdheid en het niet kunnen slikken en ook alle stress op de spieren is echt niet om te onderschatten. Biomechanisch klopt het niet, maar ik kan dus ook voelen hoe pijnlijk en benauwd het is voor een paard. De eigenaresse kon alles bevestigen omdat ze wist waar haar paard vandaan kwam. Zij geeft haar paard nu gelukkig een super leven en doet er alles aan dat hij kan herstellen.
Verkoop Toen, op dezelfde dag als de vraag over de aankoop, kreeg ik een vraag over een paard dat verkocht was. De eigenaresse had opeens flinke spijt en miste haar paard. Ze wilde heel graag weten of het paard het goed had en ook of er contact mogelijk was of dat ze misschien terug wilde. Ze vond het doodeng om het antwoord te krijgen en ik vond het super moedig dat ze het toch probeerde. Ze had ook contact gelegd met de nieuwe eigenaar, maar die reageerde niet of maar half. De antwoorden die ik na de reading had, gaven rust en de moed om de poging om haar paard nog eenmaal te zien door te zetten. Het paard dat met een flinke dosis verdriet had gezeten, heeft het ook los kunnen laten. Het had dus zeker zin om dit te doen. Ik ben erg benieuwd naar het vervolg en hoop voor allebei dat ze elkaar binnenkort weer even kunnen zien!
In deze vlog zie je hoe Hip was voor hij de ontspanning vond aan de longe en hoe hij erna is geworden! Ook leg ik uit wat ik ervoor gedaan heb om dit voor elkaar te krijgen en waarom. Het verschil is zo mooi en zo groot, en het is elke week weer mooier!
Deze vlog is een vervolg op vlog #6 waarin Hip voor het eerst de ontspanning en meer balans vond aan de enkele longe. In deze nieuwe vlog zie je dat Hip al wat constanter is in het vinden van de ontspanning en de balans en ik zie hem nog iedere week verbeteren.
Nog altijd doen we ook werk aan de hand om Hip recht te richten en dus meer balans en spieren te laten krijgen. Het werken aan de hand en het longeren zoals ik dit heb geleerd bij Stal Mireille versterken elkaar alleen maar.
Inmiddels krijgt Hip mooi trilbillen en hoor ik van iedereen hoe mooi hij in korte tijd geworden is. Zelf vind ik al zijn lijnen zachter en krijgt hij spieren waar hij ze eerst niet had.
Wat ik trouwens prachtig vind aan die lichamelijke balans is dat het samenhangt met mentale balans. Hip was totaal niet in balans lichamelijk en mentaal ook niet echt. Hij kon best een behoorlijke heetkoker zijn, vooral als hij iets eng of moeilijk vond. Ik ging er wel ALTIJD van uit dat hij eerlijk was. Gemeen is hij namelijk nooit geweest. Daarom ben ik blijven zoeken en vertrouwen.
Toen hij meer balans kreeg door het werken aan de hand en met targettraining leerde dat het de bedoeling is dat hij zijn hoofd laat zakken in onder andere de draf, heeft hij deze twee dingen gecombineerd aan de longe. De angst was weg en opeens was de ontspanning er.
Ik merk dat Hip het werk daardoor nog leuker is gaan vinden. En ook ontwikkelt hij iedere week. Inmiddels loopt hij nog mooier en actiever aan de longe, maar ja daar geef ik dan binnenkort maar weer een mooie update van 🙂
Veel kijkplezier!
Hartelijke groet,
Merel Burggraaf
Paardengedragsdeskundige / NAC Equine Behaviourist Level I
Paardenmedium
Paardenportretten
Wat een heerlijk grappig en mooi filmpje weer van Hippach met zijn pairbond Eddie. Als paarden de kans krijgen om op zo’n leuke manier natuurlijk paardengedrag te vertonen, dan noem ik dat paardengeluk 🙂
Een klein stukje theorie zodat duidelijk is waarom ik dit paardengeluk noem.
Paarden hebben verschillende behoeften en gedragingen en er is ook een bepaalde volgorde qua prioriteit. Dat werkt als volgt. Veiligheid is de eerste prioriteit en als aan die behoefte is voldaan, dan komt een paard toe aan de volgende prioriteit, namelijk eten en drinken. Je kent dit waarschijnlijk wel van paarden die op wedstrijdlocaties niet eten en drinken, maar dat thuis pas weer doen. Dit komt omdat het paard zich op dat moment niet veilig genoeg voelt. Spelen is weliswaar super belangrijk, maar wel een gedraging die een paard pas laat zien als aan alle behoeftes is voldaan die meer prioriteit hebben.
Als ik Hip dus zie spelen en onderzoeken samen met zijn, voor een paard super belangrijke, pair-bond, dan maakt mijn hart echt een sprong!
Geniet weer van dit leuke filmpje!
Hartelijke groet,
Merel Burggraaf
NAC Equine Behaviourist Level I
Paardengedragsdeskundige – Paardenportretten – Paardenmedium
Beelden zeggen meer dan 1000 woorden, dus begin ik graag met een, helaas vrij schokkend, beeld van hoe slecht Hip het had voor hij bij mij kwam (en ook wat plaatjes die hoop geven). En tegelijk wil ik hiermee zijn stem zijn en laten zien hoe je een compleet afgesloten paard dat zichtbaar pijn lijdt, volledig kunt omvormen naar een open en blij paard. Het geval van Hip staat zeker niet op zichzelf. In min of meerdere mate kom ik dit dagelijks tegen, onder andere in readings en healings die ik doe voor paarden of wanneer ik zie dat paard en eigenaar proberen toenadering te zoeken tot elkaar en daar niet helemaal in slagen. Er is echter een mooi lichtje aan de horizon dat voor iedereen bereikbaar is 🙂
Je Hart en de Wetenschap
Toen Hip arriveerde had ik geen idee hoe alles zou gaan lopen. Een getraumatiseerd jong paard kopen is een risico natuurlijk. Mijn oplossing was om mijn hart wagenwijd open te houden en me bij alles af te vragen wat het beste is voor paarden en in het bijzonder Hip. Alles wat voorbij kwam, info op internet, adviezen van stalgenoten en pensioneigenaren, ideeën van trainers, alles werd door mij kritisch nagevoeld en beoordeeld en dus niet zomaar uitgevoerd. Soms merkte ik dat mijn ego last had van het opzij zetten van bijvoorbeeld bepaalde trainingsmethoden. Ze leken me zo gaaf en ze lijken zo goed te werken… De eerste periode dat ik Hip had, heb ik hem vooral bij laten komen, zelf healings gegeven, goede voeding gegeven en door onder ander een Osteopaat laten behandelen. In die periode heb ik me georiënteerd op wat de wetenschap zegt over het paardenbrein en begon ik mijn opleiding als Equine Behaviourist, oftewel Paardengedragsdeskundige. Zo kwam ik uit bij hele mooie manieren om Hip weer blij en open te laten worden.
Met Plezier de Hormonen en de Band Positief Beïnvloeden
Ik kan nog heel diep ingaan op wat er Ãn het paard gebeurt tijdens trainingsmethoden die het paard als negatief ervaart en je met termen als HPA-as, catecholamine cascade en neurotransmitters om de oren slaan. Wat ik echter belangrijker vind, is dat je hopelijk een idee hebt dat iedere trainingsmethode en omgang met je paard bepaalde gevolgen heeft. Het brein is ‘plastisch’, dat wil zeggen dat het vormbaar en veranderbaar is. En op die kneedbaarheid of plasticiteit zet ik altijd in als ik paarden train en help om gedrag ten goede te veranderen.
Alles wat plezierig is heeft een positieve uitwerking op het brein. Zelfs na een jarenlange training of omgang die onplezierig is geweest, kun je het brein en dus het geluk van je paard veranderen. De breinpaden die ontstaan zijn in de voormalige manier van trainen die doven uit als ze niet meer worden gebruikt. En de nieuwe breinpaden (met bijbehorende hormonen) die ontstaan door de positieve manier van trainen en benaderen worden met iedere herhaling ervan sterker. Chronische stress verdwijnt en plezier en geluk komen ervoor in de plaats. Ook heeft dit een positieve invloed op de gezondheid want stresshormonen hebben een slechte invloed op het immuunsysteem. Paarden met stress hebben een verminderde weerstand.
Ik werk vanuit het RAIT principe van Karen Pryor, bekend van het trainen van Dolfijnen:
R = Reinforce Wanted Behaviour oftewel bekrachtig/beloon het gedrag dat je wenst.
A = Avoid Unwanted Behaviour, maak de kans klein dat je paard een ‘fout’ kan maken.
I = Ignore Unwanted Behaviour, negeer ongewenst gedrag indien dit verantwoord is.
T = Train Wanted Behaviour, train concreet het gedrag dat je wenst.
Soms moet je geen plan hebben, maar ‘gewoon’ in de wereld van je paard stappen. Wij mensen lopen nog al eens met een vol hoofd rond en komen met een hoofdje vol plannen aan bij ons paard, maar wat als je eens geen plan hebt en kijkt wat er ontstaat. Vanuit die ruimte en vrijheid ontstaan prachtige dingen die vervolgens ook een mooie plek binnen de ‘training’ van je paard krijgen. Vertrouw er maar eens op dat je paard precies laat zien en mee gaat in wat hij op dat moment nodig heeft en leuk vindt.
Hartelijke groet,
