Soms loopt een training heel anders dan je plant, althans het begin ervan in dit geval. Hip was zo enthousiast om na mijn vakantie weer aan de slag te gaan met clicker-training dat hij geen enkele vraag afwachtte, maar gewoon al zijn kunstjes liet zien. En dan met name zijn nieuwste kunstje ‘lachen’. Wat ik ook vroeg, Hip antwoordde met ‘lachen’.
Ik heb hem toen zogenaamd zijn nek omgedraaid en een keer raden hoe hij daar op reageerde… ?.
Hartelijke groet,
Merel Burggraaf
Ps. Wil jij ook graag nieuw gedrag aanleren of ander gedrag aanleren? Wil je een ‘probleem’ oplossen? Neem gerust contact op met me!
Oeps… onlangs besefte ik plotseling dat ik al een tijd lang over Hippie’s aversie voor het hoofdstel ben heen gewalst 🙁 Waar ik juist vanaf het begin alles prettig voor hem probeer te maken, heb ik onbewust een ‘dagelijks onhandigheidje’ gewoon opzij gezet. Achteraf gezien snap ik daar niks van. Bij alles wat ik doe, streef ik er juist naar om dat heel bewust te doen. Bij alles wat ik besluit, vraag ik me af of het goed is voor Hip, of het bij ons past en of ik het zo wel wil (zelfs als het ‘normaal’ is in de paardenwereld). En toch was er iets ingeslopen dat tegen de manier waarop ik met paarden wil omgaan indruist.
Zo enthousiast als Hip zijn hoofd zelf in het halster steekt, zo onwelwillend is hij met het aandoen van zijn hoofdstel, of eigenlijk gebruik ik een kaptoom. Ik kan niet goed verklaren op welk moment dit is begonnen. Hij heeft als jong paard natuurlijk heel nare ervaringen gehad en daar hoort het hoofdstel ook bij. Toen ik Hip kreeg, had hij veel grotere problemen dan ‘de kaptoom’, dus het was in die tijd geen directe prioriteit. Ook begon ik toen pas met clickertraining en met positieve gedragstraining. Er is in het begin zoveel geweest om op te focussen, dat ik vooral koos voor de belangrijkste dingen. Zijn voeding, zijn rug weer pijnvrij krijgen en zorgen dat zijn gedrag minder heftig werd. Hip was al niet makkelijk met het hoofdstel/de kaptoom aandoen, maar er waren dus belangrijkere dingen op dat moment. Ik vond mijn weg om het toch bij hem aan te krijgen en het werd gewoon. De kaptoom die ik destijds had gekocht vond ik heel slecht zitten en het feit dat er metaal in de neusriem zat vond ik veel te hard. Natuurlijk bepaalt mijn hand hoe hard het inwerkt, maar dat gaat niet op als een vierjarig paard schrikt en zich losrukt. Dan doet het absoluut pijn. Waar een ander paard misschien de pijn gaat vermijden, ging Hip daar juist heel heftig tegen in. Die kaptoom heb ik daarom vervangen door een hele fijne met een neusriem van heel prettig zacht leer. Pijn is geen onderdeel van mijn training en als Hip zichzelf pijn deed, was het ook niet zijn schuld. Hij trekt immers niet zelf een kaptoom aan…
Drie jaren verstreken en het werd een gewoonte om Hip de kaptoom aan te trekken terwijl hij zijn halster nog aan had. Ik kon hem dan tegenhouden als hij er subtiel onderuit probeerde te komen. En dat probeerde hij eigenlijk altijd. Onze verstandhouding is echter zo goed, dat hij zich niet los vocht, maar het vergevingsgezind onderging. Heel nobel van hem, maar dit kan niet de bedoeling zijn.
Ik kwam vorige week terug van vakantie en door die pauze of afstand had ik weer een frisse blik. Ik kwam de weerstand weer tegen bij het aantrekken van de kaptoom en voelde zelf ook weerstand. Zó wil ik dit niet doen. We zijn natuurlijk vaak best druk en hebben plannen of doelen voor ons paard. Als je je zinnen hebt gezet op bijvoorbeeld werk aan de hand of rijden, dan wil je waarschijnlijk niet die tijd besteden aan het oplossen van een ‘gedragsprobleem’. Zeker als je tijdens de training niks meer merkt en het paard met veel zin meedoet.
Tijd voor een stukje EAC gedragsrevalidatie dus 🙂 In mijn analyse kon het niet deze kaptoom zelf zijn, maar is er een emotie met bijbehorend gedrag ontstaan bij het aantrekken van de kaptoom, een geconditioneerde emotionele respons. Ik pakte tijdens een hele fijne clickertraining sessie afgelopen donderdag de kaptoom erbij en liet deze aan Hip zien. Zijn reactie was OVERDUIDELIJK en heb ik gelukkig vast gelegd op video. Zijn enthousiasme sloeg om in weerstand. Hij deed niet meer mee, maar draaide zich om. Ik heb clickertraining ingezet om hem weer positief te laten zijn over de kaptoom en ieder stapje in dit proces begeleid. Een deel hiervan heb ik voor je in deze vlog vastgelegd. In totaal heb ik er afgelopen donderdag en zaterdag 10 minuten aan besteed, 2 x 5 minuten. Met als resultaat dat Hip sinds zaterdag zijn hoofd zelf in de kaptoom doet en ik deze verder kan aantrekken, in vrijheid.
Zo zie je maar weer… met zo’n kleine investering kun je het leven van je paard en de band die je samen hebt een stuk leuker maken <3
Hip en ik zijn goed op weg met onze ‘serieuze’ trainingsdoelen, maar gewoon iets leuks leren voor de FUN hoort er absoluut ook bij. En dat kan ik dan altijd weer inzetten op momenten dat Hip iets leert dat hij moeilijk vindt, voor de afwisseling en om ervoor te zorgen dat zijn mindset positief blijft. Laat maar komen die gelukshormonen 🙂
Hulp nodig bij het aanleren of omvormen van gedrag? Of wil je je paard weer zien lachen na een reading waarin hij zijn hart kan luchten? Neem gerust contact op met me.
Hartelijke groet,
Merel, en een glimlach van Hippie
Zie in dit leuke filmpje hoe snel ik Hip heb geleerd om van hoofd tot hoefjes te douchen. Het was super snel geregeld en dat terwijl hij het geluid van de waterslang met het stromende water wel echt spannend vond!
Soms denken mensen dat clickertraining minder snel is dan andere manieren van trainen. Dat is dus absoluut niet waar. Dit heeft me 2 x 10 minuten gekost en dat terwijl Hip echt bekend stond als Piet Paniek. Het is gewoon een hele positieve en eerlijke manier van trainen waarbij je het proces blijft begeleiden zonder dwang en druk. Lukt er iets nog niet? Dan kijk je welk tussenstapje er nodig is. Dit is eerlijk omdat het paard zo geen negatieve ervaring krijgt en mag blijven aangeven wat hij spannend vindt en wat hij oké vindt. Je begeleidt je paard en kijkt naar wat hij nodig heeft.
Hippie showt graag even zijn favoriete nieuwe kriebelplek! En dan die blik als we elkaar even aankijken <3 Moet kunnen zo voor het longeren, even een moment voor VRIENDSCHAP!!
Pak de popcorn 🙂 ! In deze nieuwe vlog laat ik een hele trainingsessie zien, de sessie zelf duurde slechts een kwartier. Hip zijn start als drie jarige werd, voor hij van mij was, een nogal heftige toestand. En nu krijgt Hip een heel andere ervaring. Tijdens de sessie ontstaan hele mooie momenten en alle spanning rondom het zadel wordt uiteindelijk helemaal los gelaten.
Met clickertraining en targettraining zie je natuurlijk niet gauw heftige beelden (we zijn immers uit op plezierige ervaringen), maar laat ik dan in ieder geval schetsen dat Hip absoluut niet zadelmak was te noemen, dat hij vooral veel stress heeft gekend en zelfs met ruiter en al over de bakrand is gesprongen als 3-jarige. Redenen genoeg om, nu hij meer balans heeft gevonden en veel kalmer is, een mooie nieuwe start te maken met het zadel 🙂
Op YouTube onder de video heb ik meer interessante info gezet voor je en… abonneer je op mijn kanaal om helemaal op de hoogte te blijven!
Soms moet je geen plan hebben, maar ‘gewoon’ in de wereld van je paard stappen. Wij mensen lopen nog al eens met een vol hoofd rond en komen met een hoofdje vol plannen aan bij ons paard, maar wat als je eens geen plan hebt en kijkt wat er ontstaat. Vanuit die ruimte en vrijheid ontstaan prachtige dingen die vervolgens ook een mooie plek binnen de ‘training’ van je paard krijgen. Vertrouw er maar eens op dat je paard precies laat zien en mee gaat in wat hij op dat moment nodig heeft en leuk vindt.
Zo kwam ik dus gisteren bij Hip aan, zonder plannen, zonder ideeën, zonder doelen. Ik had vooral zin om hem te zien en lekker met hem door de buitenbak te wandelen. Ik pakte niks anders dan zijn halster en touw en een paar wortels. Terwijl ik langs de bak liep, pakte ik spontaan 4 springbalken en legde die neer. Het leek me lekker voor Hip om met het wandelen ook wat andere spieren te gebruiken. Wel allemaal heel ontspannen en het kwam ook spontaan in me op.
Wat een hele eenvoudige ontspannen wandelsessie moest worden, veranderde in een super leuk #lolmetjeknol uur. De wandeling werd een grondwerk sessie (my way, dus geen zwaaiende touwen) en Hip die de balken voorheen super spannend vond, draafde uiteindelijk over de vier balken in vrijheid samen met mij! Wat een fun! Terwijl Hip onderhand in slaap viel van de wandeling, werd hij juist super enthousiast en blij van het draven over de balken. Dat hij daarmee ook nog zijn lijf gebruikte en zichzelf steeds moediger over de balken bewoog, maakte deze sessie plotseling super waardevol. En ook voor onze band is samen fun hebben natuurlijk super goed!
Ook na de sessie gebeurde er iets heel moois. Ik zette Hip terug bij zijn vrienden in de paddock en bleef nog een tijdje bij hem. We groomden elkaar en daarna stapte hij naar voren zodat ik die grote paardenbillen van hem kon groomen. Toen ik helemaal stil werd van binnen, voelde ik dat ik 100% opgenomen werd in de energie van de kudde. Ik werd een met de kalmte en stilte die er in de kudde heerste op dat moment. Kort daarna voelde ik, vanuit die kalme afstemming en eenwording met de paarden, een verandering in de atmosfeer. Het was heel subtiel en ik kon me voorstellen dat dit precies zo door de paarden wordt gevoeld. Er kwam regen aan. En terwijl ik dat voel stapt Hip naar de hooiruif om met een droog hoofdje te knabbelen en loop ik door de regen voldaan de paddock uit nagenietend van die heerlijke verbondenheid met de paarden en van de fun die Hip en ik hebben beleefd <3
Hippie krijgt een healing. Hier was hij pas nét bij mij.
De afgelopen tijd heb ik zoveel healings en readings gedaan en om de meest uiteenlopende redenen. Voorop staat eigenlijk altijd dat de eigenaar het beste wil voor het paard en wil weten wat hij of zij voor het paard kan betekenen. Een greep uit de opmerkelijke healings en readings van de afgelopen tijd.
Wat heeft mijn paard nodig?
Uiteraard is dit een veelvoorkomende vraag, maar zeker niet saai!! Ieder paard heeft een heel eigen verhaal. Een reading die ik afgelopen maandag heb gedaan, deed me trouwens wel erg aan die van Toni Chocolonely denken. Dat paard had een enorm vergelijkbare energie en ook zijn verhaal leek op die van Toni. Je kunt Toni’s verhaal HIER nog eens lezen! Waar bij Toni de enorme eisen en harde aanpak bij het springen zijn tol eisten, heeft het paard van afgelopen maandag weer eens aan me laten voelen hoe verschrikkelijk het voor een paard is om met de kin op de borst (of bijna op de borst), ook wel bekend als LDR en rollkur gereden te worden. De benauwdheid en het niet kunnen slikken en ook alle stress op de spieren is echt niet om te onderschatten. Biomechanisch klopt het niet, maar ik kan dus ook voelen hoe pijnlijk en benauwd het is voor een paard. De eigenaresse kon alles bevestigen omdat ze wist waar haar paard vandaan kwam. Zij geeft haar paard nu gelukkig een super leven en doet er alles aan dat hij kan herstellen.
Aankoop
Een van de readings die ik in de afgelopen periode heb gedaan ging over de mogelijke aankoop van een paard. Ik ontving een foto van een prachtige schimmel. Toen ik contact maakte voelde ik een paard dat behoorlijk onder druk stond. Het was een paard waar hoge verwachtingen van waren bij de verkoper. Door deze druk voelde het paard ook wel explosief. In het lichaam voelde ik dat het SI gebied niet oké was, dus ik adviseerde om daar foto’s van te laten maken en bijvoorbeeld een Osteopaat of iemand anders met een goede kijk op het herstel hiervan mee te nemen naar de bezichtiging. Het besluit blijft natuurlijk van degene die de reading aanvraagt en ook adviseer ik dit dan verder te laten onderzoeken. Zie het als een richtlijn en hulp bij de aankoop, maar blijf wel mee kijken. Een paardenmakelaar zal ook geen aansprakelijkheid aanvaarden en ik natuurlijk ook niet.
Verkoop Toen, op dezelfde dag als de vraag over de aankoop, kreeg ik een vraag over een paard dat verkocht was. De eigenaresse had opeens flinke spijt en miste haar paard. Ze wilde heel graag weten of het paard het goed had en ook of er contact mogelijk was of dat ze misschien terug wilde. Ze vond het doodeng om het antwoord te krijgen en ik vond het super moedig dat ze het toch probeerde. Ze had ook contact gelegd met de nieuwe eigenaar, maar die reageerde niet of maar half. De antwoorden die ik na de reading had, gaven rust en de moed om de poging om haar paard nog eenmaal te zien door te zetten. Het paard dat met een flinke dosis verdriet had gezeten, heeft het ook los kunnen laten. Het had dus zeker zin om dit te doen. Ik ben erg benieuwd naar het vervolg en hoop voor allebei dat ze elkaar binnenkort weer even kunnen zien!
Paardenpersoonlijkheden
Dat paarden super leuk zijn, hoef ik je niet van te overtuigen 🙂 Wat ik helemaal leuk vind, is hoe ieder paard een eigen persoonlijkheid heeft, eigen wensen en ook hoe ze best wel hun gedachten hebben over de dingen die wij met ze doen of die ze meemaken. Zo had ik gisteren een reading voor een paard, een vrije geest met een grote persoonlijkheid, dat direct begon over zijn castratie. Hij wilde toch wel eerst even kwijt dat hij het niet bepaald eens was met zijn castratie. Hij voelde zich op en top hengst en had dat graag zo gehouden. Ik voelde dat als ze dit paard hengst hadden gelaten, hij waarschijnlijk een beetje ‘too much’ was geweest qua karakter, maar ik snap hem natuurlijk ook. Ik wil van te voren niets weten over een paard zodat ik super zuiver kan zijn en de eigenaar in kwestie echt merkt dat wat ik doe écht is. Ik wist wel dat dit een ruin was, maar niet wanneer hij gecastreerd was of wat de omstandigheden waren. De eigenaresse moest enorm lachen. Ze snapte dit volledig. Het paard was laat gecastreerd, als 6 jarige, en heeft inderdaad een behoorlijke persoonlijkheid. Het was waarschijnlijk niet lang goed blijven gaan met dit prachtige paard als hengst. Ook zei ze lachend dat hij echt grote ballen had. Zijn zelfvertrouwen heeft wel een deukje gehad en hij wenst vrijheidsdressuur om zijn pracht te showen en vol zelfvertrouwen samen met de eigenaresse prachtige dingen te doen. Vergeven en vergeten, daar zijn paarden ook erg goed in. Ze kijken altijd graag naar wat er nu is en wat voor mogelijkheden er wél zijn. Hartelijke groet,
Merel Burggraaf
NAC Equine Behaviourist Level I – Paardenmedium – Paardenportretten
In deze vlog zie je hoe Hip was voor hij de ontspanning vond aan de longe en hoe hij erna is geworden! Ook leg ik uit wat ik ervoor gedaan heb om dit voor elkaar te krijgen en waarom. Het verschil is zo mooi en zo groot, en het is elke week weer mooier!
Deze vlog is een vervolg op vlog #6 waarin Hip voor het eerst de ontspanning en meer balans vond aan de enkele longe. In deze nieuwe vlog zie je dat Hip al wat constanter is in het vinden van de ontspanning en de balans en ik zie hem nog iedere week verbeteren.
Nog altijd doen we ook werk aan de hand om Hip recht te richten en dus meer balans en spieren te laten krijgen. Het werken aan de hand en het longeren zoals ik dit heb geleerd bij Stal Mireille versterken elkaar alleen maar.
Inmiddels krijgt Hip mooi trilbillen en hoor ik van iedereen hoe mooi hij in korte tijd geworden is. Zelf vind ik al zijn lijnen zachter en krijgt hij spieren waar hij ze eerst niet had.
Wat ik trouwens prachtig vind aan die lichamelijke balans is dat het samenhangt met mentale balans. Hip was totaal niet in balans lichamelijk en mentaal ook niet echt. Hij kon best een behoorlijke heetkoker zijn, vooral als hij iets eng of moeilijk vond. Ik ging er wel ALTIJD van uit dat hij eerlijk was. Gemeen is hij namelijk nooit geweest. Daarom ben ik blijven zoeken en vertrouwen.
Toen hij meer balans kreeg door het werken aan de hand en met targettraining leerde dat het de bedoeling is dat hij zijn hoofd laat zakken in onder andere de draf, heeft hij deze twee dingen gecombineerd aan de longe. De angst was weg en opeens was de ontspanning er.
Ik merk dat Hip het werk daardoor nog leuker is gaan vinden. En ook ontwikkelt hij iedere week. Inmiddels loopt hij nog mooier en actiever aan de longe, maar ja daar geef ik dan binnenkort maar weer een mooie update van 🙂
Veel kijkplezier!
Hartelijke groet,
Merel Burggraaf
Paardengedragsdeskundige / NAC Equine Behaviourist Level I
Paardenmedium
Paardenportretten
Soms moet je geen plan hebben, maar ‘gewoon’ in de wereld van je paard stappen. Wij mensen lopen nog al eens met een vol hoofd rond en komen met een hoofdje vol plannen aan bij ons paard, maar wat als je eens geen plan hebt en kijkt wat er ontstaat. Vanuit die ruimte en vrijheid ontstaan prachtige dingen die vervolgens ook een mooie plek binnen de ‘training’ van je paard krijgen. Vertrouw er maar eens op dat je paard precies laat zien en mee gaat in wat hij op dat moment nodig heeft en leuk vindt.
Hartelijke groet,