Tag: Merel Burggraaf

Posted on

Opsporing Verzocht – Verloren Kat Dropje

Het is een koude, regenachtige novemberavond als ik een berichtje krijg met de vraag of ik ook een zoekgeraakt katje kan opsporen. Het ging om een kitten dat al 24 uur weg was en het was echt van dat barre novemberweer. Dat wilde ik zeker proberen. Het is dan wel geen paard, maar als dierentolk of dierencommunicator maakt het natuurlijk in feite niet uit met wat voor diersoort ik contact maak. Ik ontving een foto en ging op zoek naar Dropje.

Deze poes wilde maar wat graag gevonden worden. Ik voelde direct dat ze nog leefde, maar ook dat ze het zwaar had en dat dit niet nog lang moest duren. Ik voelde hoofdpijn en rillerigheid. Ze was gelukkig niet de weg overgestoken, maar aan de kant van het huis gebleven. Terwijl ik contact had met de poes, was de bezorgde dame thuis en alert op mijn whatsapp-berichten.

Ik vroeg de poes me te laten zien wat zij zag. daarop liet ze me zien dat ze allemaal hout om zich heen zag, licht hout. Het leek erop dat ze allemaal takken om zich heen had. Ze liet me zien dat ze buiten was en ze vertelde dat ze niet weg kon. Ze voelde slap en verward, maar ook een soort van opgesloten, alleen dan buiten en niet in een schuur of zo. Ik voelde dat ze bij een huis en een schuur in de buurt zat en het voelde als het terrein van de buren of tussen de buren en het huis van de dame

Het Verlossende Woord

Intussen had ik contact met de dame en liet ik alles weten wat ik doorkreeg van de kat en wat ik zag en voelde. Ze had al volop gezocht en geroepen, maar er was één probleem met dit kitten… ze miauwt nooit, dus ze reageerde niet. Daarop heb ik direct aan de poes gevraagd of ze wilde miauwen en dan graag hard. Intussen ging de eigenaresse naar buiten en het eerste wat ze hoorde was haar kitten. Eindelijk gaf ze het verlossende woord en miauwde heel hard. Ze zat recht naast het huis, tussen takken, in een hoge boom. En ze was gered. Het kitten is uiteraard gelijk uit de boom gehaald en lekker mee naar binnen genomen om op te drogen en warm te worden <3 Gevonden! En dit alles in een kwartier. Iedereen, ik ook, was zo blij. Het kitten was zo koud. Dit had echt niet veel langer moeten duren. Eind goed, al goed en zo’n avontuur levert haar vast een goede verhaal op in de kattenwereld.

De dag erna, Dropje heerlijk behaaglijk bij de verwarming. Een beeld waar ik heerlijk warm van werd. Dropje is goed bekomen.

Hartelijke groet,
Merel Burggraaf

Posted on

Oproep – Heb jij dat ook?

Toen Hippie Boy mijn leven binnen sprong, werkte ik al weer een tijdje in de paardenwereld op een sportstal. En eerlijk gezegd ging het er op die plek behoorlijk traditioneel aan toe. Op zich hoeft er niks mis te zijn met traditioneel, alleen zijn er inmiddels steeds meer prachtige inzichten en ontwikkelingen waarmee we paarden ondersteunen en die welzijnsverhogend kunnen zijn. En misschien zijn we in bepaalde opzichten wel enorm doorgeslagen op het gebied van paarden. Is alles wat we tegenwoordig met, op en om paarden doen dan wel gericht op welzijn? Hier kun je heel veel interessante vragen over stellen natuurlijk. En toen ik Hippie Boy kreeg, besloot ik dan ook om me bij alles wat ik met hem ging doen en bij alles wat effect op hem heeft vragen te stellen. Dat heeft me een hele mooie, interessante en soms ook lastige zoektocht opgeleverd. Eentje die zeker nog niet over is!

Heb jij dat ook?
Ben je kritisch, of juist onzeker, en vraag je je bij alles af wat je paard werkelijk nodig heeft? Dan hoor ik heel graag van je. Misschien denk je er eigenlijk niet zo heel veel over na? Ben je er wel of niet nieuwsgierig naar of je paard de dingen krijgt en doet die hij nodig heeft en leuk vindt? Ik ben heel benieuwd naar hoe jij dit beleeft. En ik ben ook heel benieuwd of je wel eens bewust iets veranderd hebt en waarom. Zijn er dingen waar je onzeker over bent of waar je over twijfelt? Ik zou het echt super leuk vinden om dit in een reactie onder deze blogpost, op Facebook of een mail te lezen (merelburggraafeac@gmail.com). Ik wil weten wat er leeft bij jou als paardenmens en waar we wellicht een gemeenschappelijke factor hebben. Waar lopen we het meest tegenaan en waar is behoefte aan een oplossing.

Ik communiceer met paarden, dus vanuit de paarden heb ik best een behoorlijk beeld van wat er leeft en wat de behoefte is, zelfs over de landsgrenzen heen. En nu hoor ik het ook graag van jou.

Hartelijke groet,
Merel Burggraaf
Het Paardenmedium

Communicatie met paarden
Paardengedragsdeskundige
merelburggraafeac@gmail.com

Posted on

Altijd Blijven Luisteren, met je HART

Het is in de afgelopen zomer dat Hip zoveel verbeterde dat zelfs rijden in beeld kwam. Daar hebben we ook wat voor gedaan natuurlijk. We begonnen in maart met een instructrice die opgeleid is door de bekende Karin Leibrandt van 4DimensionDressage. Daar was ik erg blij mee want ik kan me enorm vinden in deze kijk op revalidatietraining voor paarden. Daarnaast laat ik Hip regelmatig behandelen door een hele goede chiropractor/acupuncturist. Het ging steeds beter met Hip, tot hij begon te schreeuwen.

Het is begin september als ik les heb en Hip weliswaar braaf start, maar gaandeweg tijdens de les heftig werd. Ik had hem lang niet zo gezien. Gedurende de zomer zat hier wel een opbouw in. Hij was tijdens de lessen ‘moeilijk’, maar als ik hem tussendoor trainde deed hij dat gelukkig telkens weer beter. Dressuurtraining is een vak apart, laat staan een paard revalideren! En daarom deed ik tijdens de les uiteraard ‘een stapje opzij’ en stelde me dus lerend op. Tot en met die bewuste les in september. Hip begon braaf, werd heftig en ik probeerde dit met de tips van onze instructrice op te lossen. Het werkte echter niet en prompt kreeg Hip het stempel ‘dominant’. Iets wat absoluut niet waar is en iets waar ik allergisch voor ben omdat dit gebaseerd is op misvattingen. Daar zal ik in komende blogs verder over uitweiden, maar ik garandeer je dat deze blog al laat zien wat voor enorm risico dit label is. De les liep niet naar tevredenheid en ik kon even niet meer helder denken op dat moment. Hip is ALTIJD eerlijk, werkt heel graag voor me, maar kreeg nu weer een label opgeplakt. Ik weet dat mensen geneigd zijn een paard een label te geven als ze lastig gedrag niet krijgen opgelost. Met mijn kennis echter moest het gecompliceerder zijn dan dit. Hip is altijd eerlijk.

Door een gelukkige samenloop van omstandigheden kwam vijf dagen later ‘toevallig’ een holistisch paardenarts van de bekende praktijk Den Hoek in de Bilt. Deze zeer deskundige paardenarts heeft een heel pakket aan vaardigheden, zoals chiropractie, acupunctuur, de lecher antenne en nog meer. Zij heeft twee uur de tijd genomen om Hip helemaal door te lichten en direct te behandelen. Een prachtig en interessant proces om met mijn paard door te maken. Hip was zichtbaar dankbaar. En waar ik veel opluchting door voelde was dat ze direct heel helder was over het feit dat Hip rugpijn had en niet goed in zijn vel zat (verzwakt immuunsysteem, pijnlijke maag/darmontstekingen, oud trauma e.d.). Eindelijk was bevestigd dat hij geschreeuwd had en met een hele goede reden. Hip is altijd eerlijk.

Dat Hip van ‘bijna klaar om te gaan rijden’ naar ‘tijdelijk ontrainbaar’ ging in zo’n kort tijdsbestek en met zulke goede begeleiding verbaasde me enorm. Ik besloot onze chiropractor te bellen die ons eerder begeleid had en vertelde haar wat er in de tussentijd gebeurd was, wie ik erbij had gehaald en wat de bevindingen waren. Dat is heel waardevol om te doen. Als je zo’n goed team om je paard heen hebt, is het wijs om ze er allemaal bij te betrekken. Ik kreeg door dit gesprek helderheid over de puzzel. Van de zomer kon opeens Hip’s borstbeen worden behandeld. Dit was in de vier jaar daarvoor nog nooit aan bod gekomen. Voor Hip van mij werd, was hier flink trauma ontstaan. We waren dus ineens bij een diepere laag aangekomen. Door die diepere laag te behandelen, kreeg Hip de kans die laag op te lossen. Alleen dit gaat wel gepaard met het doormaken en oplossen van de emotionele pijn en het trauma dat daar bij hoorde. Er werden dus klachten zichtbaar die eerder niet zo heftig aan de oppervlakte waren gekomen. Hierdoor zie ik het ook niet zozeer als een terugval, maar eerder als een gunstig teken dat we de kans krijgen nog meer op te lossen 🙂

Inmiddels krijgt Hip sinds september dus begeleiding hierbij. En ik heb volop positieve gedragstraining, dus clickertraining, ingezet om de stress om te keren en zijn immuunsysteem een boost te geven met happy hormones! Mijn lieve Hip gaat de goede kant op. Afgelopen week is de paardenarts van praktijk Den Hoek weer geweest. Hippie zit weer in de lift. En nu is het zaak om goed naar Hip te blijven luisteren en dat doe ik niet alleen met mijn oren, maar vooral met mijn hart.

STEL dat ik hem was gaan trainen met het doel Hip minder dominant te laten zijn. Dat had kant nog wal geraakt. En Hip zijn welzijn, gezondheid en geluk zouden hierdoor enorm in het gedrang zijn gekomen. Blijf alsjeblieft altijd goed luisteren, voelen en zoeken. Paarden zijn altijd eerlijk.

Hartelijke groet,
Merel Burggraaf

Hier had ik Hip nog maar kort. Ik geef hem hier healing en daar kon hij ook geen genoeg van krijgen zoals je ziet. Paarden zijn zeer gevoelige wezens. Ga goed en respectvol met ze om. Het gevoelsleven van een paard is net zo rijk als dat van een mens.
Posted on

Een Gebroken Ziel & Paardenliefde

Mijn leven is bij momenten een behoorlijke strijd geweest. Van een full on paardenmeisje met een ‘lievelingspaard’ waarmee ik wedstrijden reed en waarmee ik al kon communiceren, ging ik door omstandigheden en trauma naar een compleet paardloos leven. Kort gezegd verloor ik nogal wat stukjes van mezelf in een periode dat het juist zo belangrijk is om jezelf verder te gaan ontwikkelen. Toen ik vervolgens ook mijn lievelingspaard verloor, kreeg ik de genadeklap en zei ik de paardenwereld gedag. Van dromen over een carrière in de paardenwereld naar totaal zielloos en ongelukkig op de bank voor de televisie. Ik had wel herinneringen aan hoe het voelde om echt van paarden te houden, maar ik kon het niet meer werkelijk voelen.

Ik had de paardenwereld en mijn liefde voor paarden ver weg gestopt zodat ik de pijn niet meer zou voelen. Echter er was één ding dat ik niet kon wegduwen, hoe hard ik het ook probeerde, en dat was het contact dat ik had met mijn vroegere lievelingspaard. Zijn naam was Eros. Hij bleef zelfs na zijn dood contact met me maken. Hij verscheen bijvoorbeeld in dromen en werd daarin steeds duidelijker dat ik terug moest naar de paarden. Op het moment dat ik me volledig op wielrennen had gestort, vertelde hij me in een droom dat ik mijn fiets op stal moest zetten en liet hij me vervolgens een sportstal zien waar ik heen moest. Er werd gesprongen en ik kon daar werken. Eros voelde wanhopig en bijna streng. Hoe ik ook probeerde mijn hart dicht te houden, Eros kwam steeds weer om me te herinneren aan mijn taak en me de weg te wijzen.

Op een dag besloot ik te luisteren. Ik besefte plotseling dat ik maar 500 meter woonde van een sportstal die nog niet zo lang bestond. Ik had geen idee waar ik moest beginnen, maar besloot dat ik wel kon vragen of ze misschien iemand konden gebruiken die mee hielp. Na een gesprek op de stal spraken we af dat ik daar zou gaan helpen met het groomen van de sportpaarden die er getraind werden. Een prachtige manier om weer rustig aan wat stappen te zetten in de paardenwereld. Ik begon ook paarden te trainen aan de longe en ik kreeg een grote eventingmerrie tot mijn beschikking om te rijden. Later kwam daar nog een Arabische merrie bij. Ik was er gelukkig weer ingerold. En ja, springen stond centraal op deze stal, precies zoals Eros me in de droom had laten zien. En dat was niet het enige.

Vlak nadat ik begonnen was met het werken op deze sportstal en ik meer en meer vertrouwd raakte met alle paarden en steeds meer taken op me nam, ontmoette ik Hippie Boy <3 Een grote schimmel die het heel moeilijk had en die van iedereen bang was door de vreselijke dingen die hij meemaakte, maar die met mij direct een diepe band aan ging. Niemand kon wat met hem en dat werd van kwaad tot erger. Ook dit paard communiceerde direct met me. Zijn ogen volgden me altijd overal vanachter de tralies van zijn stal. Mijn hart opende zich steeds meer en toen hoorde ik op een dag Hippie zeggen: ‘Ik ben jouw paard.’ Ik had geen idee hoe, maar ik geloofde hem. Vanuit mijn hart besloot ik Hippie te helpen waar ik maar kon en precies zoals hij had gezegd werd hij binnen enkele maanden als door een wonder mijn paard.

Inmiddels heb ik Hippie 4,5 jaar en is het openen van mijn hart nog een heel project geweest. Ik was zover van mezelf verwijderd dat ik nog heel lang niet kon voelen dat Hip echt mijn paard was. Ik kon het niet geloven zelfs toen ik al een aantal jaar voor hem zorgde. Trauma kan een mens heel ver bij zichzelf vandaan halen, maar één ding heb ik zeker van de paarden geleerd. Door je hart, heel moedig, toch steeds weer een beetje meer te openen, kun je zelfs de diepste wonden helen en vanuit je hart absoluut weer een diepe verbinding aangaan met je paard. En dit heeft voor Hippie ook betekent dat hij zelf meer en meer kan helen van zijn trauma. Vanuit die hartverbinding werk ik met alle paarden en hun eigenaren en door die hartverbinding is mijn ziel gelukkig weer wakker geworden en heb ik mezelf weer helemaal terug gevonden.

En zo zie je dat je grootste wond ook je grootste zegen kan zijn want vanuit deze ervaring heb ik mijn werk met de paarden opgebouwd met de volgende missie:
***
Met mijn gave om met paarden (en andere dieren) te communiceren en vanuit mijn kennis van paardengedrag en positieve gedragstraining inspireer ik mensen om vanuit hun hart verbinding te maken met hun paard (of ander dier) en om van daaruit zowel de relatie als het gedrag te herstellen.
***

Hoe meer ik mijn hart en ziel heb geheeld, hoe minder ik boodschappen van Eros heb gekregen. Ik vermoed dat hij eindelijk gerustgesteld is en geniet van het gras op de eeuwige weide en hopelijk is hij ook een beetje trots op me <3

Hartelijk groet,
Merel Burggraaf


Posted on

Hippie’s Vlog #3 Stank voor Dank

Het was weer tijd voor een vlog van een lachwekkend moment met the Hippie Boy ?. Ben nog steeds benieuwd wat Hippie nou werkelijk wilde zeggen op dit moment ?. Persoonlijk dacht ik dat we super leuk aan het trainen waren, dus misschien heeft dit gekke paard gewoon geen manieren ?. ⬇️⬇️⬇️

Veel kijkplezier! Oh en abonneer je natuurlijk op ons kanaal en like Hippie’s video zodat nog meer paarden en mensen de weg naar ons kanaal kunnen vinden ❤. Dank je wel!!

Hartelijke groet,
Merel & Hippie

Posted on

Ongelukje

Je maakt wat mee als je met paarden werkt. Ik hoop dat, als jij een paard hebt, je er niet mee te maken krijgt, maar de meeste paardeneigenaren hebben het wel een keer mee gemaakt. Je komt bij je paard aan en hij heeft een wond. Niet fijn. Vanochtend kwam ik bij een klant voor gedragstraining toen we erachter kwamen dat haar paard een wond had. Vooral omdat er ook een stuk van de hoefwand af was, werd besloten de paardenarts te bellen.

De eigenaresse is geen paniekvogel, het paard was rustig en ik was er toch en besloot mee te wachten op de paardenarts. Het kon wel eens een uur gaan duren. Wat ik echter zo waardevol vind van gedragstraining met de clicker is natuurlijk de positieve en creatieve benadering. Toen ik die wereld in dook, is mijn benadering van lastige situaties in het dagelijkse leven ook positiever en creatiever geworden. Ik besloot daarom toch voor te stellen, als afleiding van het geheel, om tijdens het wachten de training door te laten gaan. Het paard stond rustig hooi te eten en er was geen acute situatie. De eigenaresse kon ook wel even wat afleiding gebruiken. En er is meer dan genoeg wat je stilstaand kunt trainen.

Mijn manier van trainen maakt positief, creatief en vindingrijk en dus paste ik dat ook hier toe. Ik besloot eerst even samen met de eigenaresse over het paard te praten. Waar loopt ze tegenaan met de merrie? Waar wil ze graag aan werken? Wat gaat goed, wat gaat minder? Ik kende deze merrie in ieder geval al van de reading die ik op afstand had gedaan (en in het echt bleek ze nog veel leuker!), dus vanuit hier konden we makkelijk een bruggetje maken. Ik wilde vervolgens de eigenaresse nog even haar rust gunnen en stelde voor dat ik alvast eens zou kijken hoe de merrie op de clicker reageert.

Normaal gesproken zou je een paardeneigenaar helemaal niet willen lastig vallen met ‘zullen we toch kijken of we kunnen trainen?’ na zo’n ontdekking! En in dit geval bleek het de juiste keuze. Zowel de eigenaresse als de merrie hadden even afleiding. Sterker nog, de merrie begon het aanleren van de click heel leuk te vinden en de eigenaresse had zelfs even tijd om met de pensioneigenaar te kijken wat de oorzaak kan zijn geweest in de stal. We zijn zelfs zo ver gekomen dat ook de eigenaresse even met de clicker aan de slag kon en we samen de merrie alvast konden laten kennismaken met de target. Hoe leuk is dat?

Het uur wachten op de paardenarts dat anders koud en saai was geweest, vloog hierdoor voorbij. En op het moment dat we klaar waren met de training en het paard opeens meer met haar been bezig was, verscheen de paardenarts. Ik kon nog blijven, dus dat deed ik. Ik hielp graag mee want als een paard met een wond onderzocht en behandeld moet worden, dan zijn een paar extra handen en ogen vaak best welkom.

Er is goede hoop dat de merrie goed herstelt en gelukkig is er genoeg dat we wél kunnen trainen, dus we kijken ondanks dit ongeluk al uit naar de volgende keer. Dát vind ik nou zo mooi aan mijn werk: ik kijk naar wat wél kan in plaats van wat niet kan.

Hartelijke groet,
Merel Burggraaf

Posted on

Vlog #23 Vindt Hippie zijn Micklem Multi Bridle Fijn???

In deze korte vlog laten Hippie en ik zien wat de eerste ervaring is met het Micklem hoofdstel, de multibridle. Hip is gevoelig en heeft een hele duidelijke mening, dus het was best even spannend. Ik heb het toch gewoon gekocht via de webshop van Het Drunen’s Ruiterhuis omdat ik zoveel goede geluiden over de Micklem Multibridle heb gehoord. Dat is natuurlijk een risico, maar ik durfde het aan.

Veel kijkplezier!
Hartelijke groet,
Merel & Hippie



Posted on

Vlog #22 Nieuwe Micklem Bridle – Hippie Haat Zijn Hoofdstel 2 & Review

Dit is het vervolg op vlog nummer 16 (link onder deze video op YouTube). In vlog nummer 16 vertelde ik je dat Hippie een zijn hoofdstel haat. Het ging hierbij om een, in mijn ogen, hele fijne kaptoom die helemaal zacht onderlegd was en die ik goed op zijn hoofd had afgesteld. Het knelde nergens. Ik hield er rekening mee dat zijn weerstand om het hoofdstel aan te doen te maken had met oude ervaringen en daarom heb ik in die vlog laten zien hoe ik er met clickertraining in vrijheid ervoor zorgde dat Hip zijn hoofdstel weer probleemloos aan liet doen. Ik merkte echter dat in de loop van de tijd bij Hippie de weerstand weer terug kwam. Dit maakte mij duidelijk dat er een andere reden was en ik vermoed dat het hoofdstel oncomfortabel was of hem zelfs ergens pijn deed. Toen ik vervolgens ervoor koos om Hip met een halster te longeren en hij opeens veel vrijer bewoog werd dit voor mij dubbel bevestigd. Hij liet zijn hals mooier zakken en zijn neus kwam meer naar voren. Het hoofdstel heeft hem dus ergens belemmerd. Ik kies ervoor het merk en type van die kaptoop niet te noemen omdat ik denk dat het in dit geval Hip is die ergens gevoelig is (geweest). Deze past duidelijk niet bij Hip, maar ik heb er andere paarden probleemloos in zien werken. Tijd voor een deel 2 dus!!
***
Ik geef vaak alles wat tijd omdat ik dan eens goed kan voelen wat de volgende stap zou kunnen zijn. Voorlopig ging het longeren met een halster prima. Ook tijdens de les met onze revalidatietrainster (opgeleid door 4DimensionDressage en dus door Karin Leibbrandt!). Ik denk dat het Micklem hoofdstel de oplossing is en ik wil graag het werken aan de hand weer oppakken. Ik heb het dus gekocht en moet het nog gaan uitproberen, maar heb wel alvast een vlog voor je gemaakt met mijn gedachten over de keuze voor dit hoofdstel. Denk jij er ook over om het Micklem hoofdstel te kopen? In deze vlog vertel ik je waarom ik dit hoofdstel heb gekocht. Ook vertel ik wat je er allemaal bij krijgt en welke mogelijkheden je hebt met het Micklem multibridle.
***
Ik ga Hip goed begeleiden bij het wennen aan het Micklem hoofdstel en zal jullie ook weer op de hoogte houden van dit proces in deel 3!
Vond je dit filmpje leuk? Like het dan alsjeblieft en abonneer je op ons kanaal als je het leuk vindt om op de hoogte te blijven.
Dank je wel!

Hartelijke groet,
Merel & Hippie

Posted on

Vlog 21 Vechten met je Vriend?

Hippie Boy vond, net zoals zoveel paarden, het toedienen van orale medicatie (onder andere een wormenkuur) echt niet leuk ?. Veel paardeneigenaren hebben dan een strijd met hun geliefde paard. Dat is mij ook niet onbekend ?, maar dat is toch eigenlijk helemaal niet wat je wil? Op dit moment moet ik Hip zo’n twee maanden dagelijks orale medicatie geven.

Het toedienen van orale medicatie, bijvoorbeeld via een spuitje in de mond, kun je met clickertraining heel gemakkelijk aanleren. Het resultaat is dat je in vrijheid en volkomen ontspannen binnen een mum van tijd de medicijnen hebt toegediend en je lekker kunt gaan bezig houden met wat je eigenlijk met je paard wilde gaan doen! Clickertraining, op de juiste manier toegepast, werkt snel en blijvend. Ik heb Hippie in één sessie geleerd dat het volkomen oké is met als resultaat dat hij er nu zelf enthousiast aan meewerkt ❤.

Hulp nodig? Neem gerust contact op met me!

Hartelijke groet,
Merel Burggraaf
Ps. abonneer je op mijn YouTube kanaal zodat je op de hoogte blijft van allerlei andere handige tips en positief paardennieuws!

Posted on

Vlog #20 Een Keer Iets Anders Met Hippie

Hippie heeft een wat zwaardere tijd achter de rug. Gelukkig heb ik een hele goede paardenarts van de bekende holistische prakijk Den Hoek in De Bilt die helemaal onze kant op kwam. Hip krijgt allerlei goede middelen om ervoor te zorgen dat hij zich weer op en top zal voelen. Ik zal hier binnenkort wat meer over vertellen. Naast deze goede behandeling vond ik, en Hip ook, dat we eens wat andere dingen moesten doen saampjes.

In deze vlog zie je hoe we met een onderdeel van de Tteam van Linda Tellington Jones aan de slag gaan. Ik heb de oefening wel een beetje aangepast met de targetstick en clickertraining. Deze leuke oefening helpt met focus en dan vooral kalme oplettendheid. Het is een hele waardevolle oefening die je ook kunt gebruiken om je paard rustig en oplettend naast je te laten lopen en goed te reageren als je bijvoorbeeld even wil stil staan. Ja het oefent zelfs geduld bij mijn lieve enthousiaste Hippie Boy!

Heel veel plezier met onze nieuwe vlog! En tot slot… like en deel onze vlog zodat Hip en ik nog meer paarden en mensen kunnen bereiken 🙂 en abonneer je natuurlijk ook even op ons YouTube kanaal zodat je gelijk op de hoogte bent van nieuwe vlogs ?.

Hartelijke groet,
Merel & Hippie
https://www.facebook.com/EquineAwarenessCentre/