Zo langzaam als we in het begin gingen, zo snel gaan we nu. Met sprongen vooruit en dat voelt heerlijk. Niet omdat ik haast heb want ik heb wel bewezen geduldig te zijn met Hip, maar omdat dit betekent dat Hip tegenwoordig super goed in zijn paardenvelletje zit. Letterlijk en figuurlijk. Hip ziet er goed uit! En hij voelt zich goed. Dat merk ik aan hoeveel hij speelt, de rustige lieve blik in zijn ogen en hoe graag hij van alles onderzoekt en wil leren.
Dat laatste is iets waarvan hij me duidelijk maakte daar veel behoefte aan te hebben. Het is ook heel fijn dat hij alles wil weten, uitvinden en onderzoeken want daar wordt hij moedig van. Hip was altijd super bang voor alles. Het helpt ook niet mee als je zoveel nare dingen hebt meegemaakt. Ik deed wel van alles met Hip en gebruik clicker-training om zijn gedrag te revalideren, maar met sommige dingen wachtte ik ook. Inmiddels is Hip wel echt een stukje verder en heeft hij zelf ook duidelijk aangegeven meer te willen gaan leren. Hier besteden we nu dus zo’n beetje iedere dag tijd aan en met resultaat.
De grote stallenhal, waar ook alle poetsplaatsen zijn, vond hij nog steeds doodeng. Zijn stal is in een ander gebouw, dus om hier te wennen moet hij het hebben van de kortere momenten. In het begin was het geen doen, dus poetste ik hem in de longeerkraal. Een prima oplossing, maar inmiddels heeft hij mentaal een mooie sprong gemaakt en wilde ik hem afgelopen week laten wennen aan de grote hal. Het grappige is dat hij ook al zelf die kant op liep in plaats van naar de longeerkraal. Het volgende heb ik gedaan. Ik heb mijn stationary target gebruikt om hem duidelijk te maken waar hij hoort te staan. Met clicker-training beloonde ik de rust tijdens het staan en het aanraken van de stationary target. Wilde hij even rondlopen door de hal om alles te besnuffelen, aan te raken en te zien? Dan liet ik dat toe. Het is logisch dat hij wil weten waar hij is en wat hier allemaal staat. Gunstig, zo ziet hij zelf dat er geen sabeltandtijger achter de hooibaal ligt 😉 en ook houdt hij zo zelf de controle in plaats van dat ik alles voor hem bepaal. Hij liep daarna iedere keer weer makkelijker mee terug naar de stationary target. Zodra hij de hal goed kent, zal zijn behoefte om rond te lopen verdwijnen.
Sociaal contact heb ik ook weer gebruikt om Hippach te helpen. Had hij een schrikmoment? Dan gingen we samen even de hal uit en mocht hij tot bedaren komen bij de merries waar hij zo verliefd op is. Een ander belangrijk aspect van leren waarvan ik gebruik kon maken, is observational learning. Ik heb een aantal keer Hip gepoetst door dit naast zijn beste maatjes te doen. Hip kon zo leren dat het volkomen oké is om op die plek stil te staan en gepoetst te worden. We zijn nu slechts één week verder en vandaag stond ik alleen met Hip in de stallenhal. Ik kon hem heerlijk poetsen, zowel voor als na de training. Een nieuw jong paard op stal dat zelf nog erg onrustig is bij het poetsen kwam even later ook binnen. Ik heb Hip toen weer mee naar buiten genomen zodat het leren van anderen zuiver blijft en zijn moed niet ongedaan gemaakt wordt. Ik vind het belangrijk om de juiste omstandigheden te creëren en Hip te laten voelen dat hij van mij op aan kan. Wanneer zijn rust in de stallenhal goed is bekrachtigd, kan ik gerust binnen blijven als er een onrustig paard binnen komt of als er iets anders gebeurt. In deze kwetsbare fase kies ik voor rust en dat geeft hem een veilig gevoel.
Hartelijke groet,
Merel & Hippie natuurlijk
En lijkt dit in het begin saai? Bedenk dan dat saai de voorkeur heeft boven gevaarlijk, dat er hele mooie dingen uit ontstaan (zoals de danssessie met Hip) en dat je je weer kunt gaan focussen op de dingen die je echt graag met je paard wil doen omdat hij dan tenminste lekker kalm is.