Het communiceren met dieren beperkt zich bij mij niet tot het praten met paarden, honden en katten. Eigenlijk ben ik altijd in contact met de natuur om me heen. Een van de dieren waar ik ieder jaar op wacht is de IJsvogel. Ik heb heel veel geluk want die prachtige fel blauwe vogel komt altijd naar het grote bospark bij ons huis. De IJsvogel heeft daar, in de winter, zijn vaste plek, uiteraard direct aan het water. Als de bladeren dan van de bomen en de struiken zijn gevallen, zoek ik altijd naar die intrigerende blauwe vogel die als een heel stil wezentje zit te loeren naar de vissen die voorbij zwemmen.
De bomen en struiken zijn nog lang niet kaal en het weer is nog erg zacht. En toch werd ik al verrast door een bezoekje, alleen deze keer werd het op een heel mooie manier aangekondigd. John en ik waren samen met onze Whippet hond Olaf in stilte aan het genieten van een wandeling toen er ineens iets bijzonders gebeurde. Terwijl ik gedachteloos het pad opliep dat langs het water ligt, kreeg ik een prachtige, helderblauwe energie te zien. Omdat ik met mijn ‘geestesoog’ keek, ‘zag’ of voelde ik direct dat het de IJsvogel was. Echter toen ik vervolgens overschakelde naar mijn fysieke ogen zag ik geen IJsvogel. Dit liet ik gelijk weer los. We liepen door en 50 meter verder riep John ineens: “De Ijsvogel scheert vlak over het water!’ En ja hoor, daar was dit prachtige diertje in fysiek vorm, vlak nadat ik hem energetisch al had opgemerkt.
Het is een koude, regenachtige novemberavond als ik een berichtje krijg met de vraag of ik ook een zoekgeraakt katje kan opsporen. Het ging om een kitten dat al 24 uur weg was en het was echt van dat barre novemberweer. Dat wilde ik zeker proberen. Het is dan wel geen paard, maar als dierentolk of dierencommunicator maakt het natuurlijk in feite niet uit met wat voor diersoort ik contact maak. Ik ontving een foto en ging op zoek naar Dropje.
Deze poes wilde maar wat graag gevonden worden. Ik voelde direct dat ze nog leefde, maar ook dat ze het zwaar had en dat dit niet nog lang moest duren. Ik voelde hoofdpijn en rillerigheid. Ze was gelukkig niet de weg overgestoken, maar aan de kant van het huis gebleven. Terwijl ik contact had met de poes, was de bezorgde dame thuis en alert op mijn whatsapp-berichten.
Ik vroeg de poes me te laten zien wat zij zag. daarop liet ze me zien dat ze allemaal hout om zich heen zag, licht hout. Het leek erop dat ze allemaal takken om zich heen had. Ze liet me zien dat ze buiten was en ze vertelde dat ze niet weg kon. Ze voelde slap en verward, maar ook een soort van opgesloten, alleen dan buiten en niet in een schuur of zo. Ik voelde dat ze bij een huis en een schuur in de buurt zat en het voelde als het terrein van de buren of tussen de buren en het huis van de dame
Het Verlossende Woord
Intussen had ik contact met de dame en liet ik alles weten wat ik doorkreeg van de kat en wat ik zag en voelde. Ze had al volop gezocht en geroepen, maar er was één probleem met dit kitten… ze miauwt nooit, dus ze reageerde niet. Daarop heb ik direct aan de poes gevraagd of ze wilde miauwen en dan graag hard. Intussen ging de eigenaresse naar buiten en het eerste wat ze hoorde was haar kitten. Eindelijk gaf ze het verlossende woord en miauwde heel hard. Ze zat recht naast het huis, tussen takken, in een hoge boom. En ze was gered. Het kitten is uiteraard gelijk uit de boom gehaald en lekker mee naar binnen genomen om op te drogen en warm te worden <3 Gevonden! En dit alles in een kwartier. Iedereen, ik ook, was zo blij. Het kitten was zo koud. Dit had echt niet veel langer moeten duren. Eind goed, al goed en zo’n avontuur levert haar vast een goede verhaal op in de kattenwereld.
De dag erna, Dropje heerlijk behaaglijk bij de verwarming. Een beeld waar ik heerlijk warm van werd. Dropje is goed bekomen.
Je maakt wat mee als je met paarden werkt. Ik hoop dat, als jij een paard hebt, je er niet mee te maken krijgt, maar de meeste paardeneigenaren hebben het wel een keer mee gemaakt. Je komt bij je paard aan en hij heeft een wond. Niet fijn. Vanochtend kwam ik bij een klant voor gedragstraining toen we erachter kwamen dat haar paard een wond had. Vooral omdat er ook een stuk van de hoefwand af was, werd besloten de paardenarts te bellen.
De eigenaresse is geen paniekvogel, het paard was rustig en ik was er toch en besloot mee te wachten op de paardenarts. Het kon wel eens een uur gaan duren. Wat ik echter zo waardevol vind van gedragstraining met de clicker is natuurlijk de positieve en creatieve benadering. Toen ik die wereld in dook, is mijn benadering van lastige situaties in het dagelijkse leven ook positiever en creatiever geworden. Ik besloot daarom toch voor te stellen, als afleiding van het geheel, om tijdens het wachten de training door te laten gaan. Het paard stond rustig hooi te eten en er was geen acute situatie. De eigenaresse kon ook wel even wat afleiding gebruiken. En er is meer dan genoeg wat je stilstaand kunt trainen.
Mijn manier van trainen maakt positief, creatief en vindingrijk en dus paste ik dat ook hier toe. Ik besloot eerst even samen met de eigenaresse over het paard te praten. Waar loopt ze tegenaan met de merrie? Waar wil ze graag aan werken? Wat gaat goed, wat gaat minder? Ik kende deze merrie in ieder geval al van de reading die ik op afstand had gedaan (en in het echt bleek ze nog veel leuker!), dus vanuit hier konden we makkelijk een bruggetje maken. Ik wilde vervolgens de eigenaresse nog even haar rust gunnen en stelde voor dat ik alvast eens zou kijken hoe de merrie op de clicker reageert.
Normaal gesproken zou je een paardeneigenaar helemaal niet willen lastig vallen met ‘zullen we toch kijken of we kunnen trainen?’ na zo’n ontdekking! En in dit geval bleek het de juiste keuze. Zowel de eigenaresse als de merrie hadden even afleiding. Sterker nog, de merrie begon het aanleren van de click heel leuk te vinden en de eigenaresse had zelfs even tijd om met de pensioneigenaar te kijken wat de oorzaak kan zijn geweest in de stal. We zijn zelfs zo ver gekomen dat ook de eigenaresse even met de clicker aan de slag kon en we samen de merrie alvast konden laten kennismaken met de target. Hoe leuk is dat?
Het uur wachten op de paardenarts dat anders koud en saai was geweest, vloog hierdoor voorbij. En op het moment dat we klaar waren met de training en het paard opeens meer met haar been bezig was, verscheen de paardenarts. Ik kon nog blijven, dus dat deed ik. Ik hielp graag mee want als een paard met een wond onderzocht en behandeld moet worden, dan zijn een paar extra handen en ogen vaak best welkom.
Er is goede hoop dat de merrie goed herstelt en gelukkig is er genoeg dat we wél kunnen trainen, dus we kijken ondanks dit ongeluk al uit naar de volgende keer. Dát vind ik nou zo mooi aan mijn werk: ik kijk naar wat wél kan in plaats van wat niet kan.
Over het algemeen praat ik met paarden, maar ook met honden en deze keer heb ik een bijzonder intens, maar mooi, gesprek gehad met een Beagle. Het maakte weer helemaal duidelijk dat wij mensen enorm veel verantwoordelijkheid hebben wanneer we een dier ‘hebben’ en dat een dier zo enorm afhankelijk is van ons. Het gesprek met deze hond bevestigde me wederom hoe belangrijk het is om met een dier in gesprek te gaan en te overleggen wat je met hem of haar van plan bent. Meestal gebeurt dit niet, met als gevolg dat een dier niet weet wat hem of haar overkomt en met trauma als gevolg. Wat was deze kleine wijze hond overkomen?
Zoals bij de paarden wilde ik ook in dit geval geen informatie hebben vooraf. Het hondje kwam direct goed door. Hij voelde in de war en overrompeld. Hij was even helemaal de weg kwijt, intens verdrietig en ik voelde chaos in zijn hoofdje. Hij vertelde dat hij zijn castratie niet had zien aankomen en begon te huilen. Het had hem overrompeld. Hij had op dat moment ook nog niet ervaren wat het is om een mannetje te zijn. De castratie gebeurde toen hij 9 of 10 maanden oud was. Hij wist ineens niet meer goed hoe hij met andere honden om moest gaan en was erg onzeker geworden. Niet alleen door het gebrek aan het gevoel een mannetje te zijn, maar ook omdat hij had ervaren dat hem ineens uit het niets iets kon overkomen dat hem traumatiseerde. De onverwachtheid van de castratie borduurde voort op het trauma van de onverwachte scheiding van zijn moeder en de andere pups. Je kunt je voorstellen dat deze hond niet meer kon inschatten wanneer er weer uit onverwachte hoek een gigantische klap zat aan te komen. Zelfs al zou er nooit meer iets gebeuren, dan nog nam hij deze angst en het gevoel compleet overrompeld te worden overal mee. Hij vertelde verder dat dit hem het gevoel gaf dat hij geen invloed had op zijn eigen leven.
Ik heb niet alleen naar de Beagle geluisterd, maar ook met hem gepraat en ondertussen healing gegeven. Hij liet heel veel los, huilde en sprak. Ik voelde de emotionele veranderingen en hielp hem zijn trauma’s los te laten. Na het gesprek zei hij ‘Ik ben vergevingsgezind.‘ Hij liet me zien dat het klaar was en dat hij met zijn bal ging spelen. Ook heb ik zijn mens alles laten weten en wat tips gegeven. De volgende ochtend al heb ik een mailtje ontvangen waar ik heel blij van werd. Het hondje was weer vrolijk en vrij in het bos. Hij speelde met zijn bal én hij plaste voor het eerst weer als een mannetje! Zijn mens was diep geroerd, heeft hem stevig geknuffeld en verteld dat ze van hem houdt.
Ik hoop dat je door dit verhaal erachter komt dat dieren een net zo rijk gevoelsleven hebben als mensen en dat het belangrijk is dat ze mee kunnen beslissen over hun lijf en over hun leven. Dieren hebben net zoveel recht als mensen op een keuze en op zijn minst om vooraf geïnformeerd te worden over wat voor plannen er zijn. Dit kan van alles zijn, een castratie, een nieuwe baas, een nieuw dier erbij in huis, … etc. Natuurlijk heeft, helaas, niet iedereen dezelfde gave als ik, maar weet dan in ieder geval dat dit tot de mogelijkheden behoort en schakel gerust hulp in! Het is echt heel mooi om te zorgen dat je weet wat je dier wil en hem of haar te helpen helemaal zichzelf te zijn. Je krijgt dan net zo’n fijne, blije, vrije hond als mijn hond Olaf (zie foto’s).
De afgelopen weken heb ik vooral laten zien hoe het met mijn lieve Hippie Boy gaat. Ik ben ook zo trots op hem! Maar ik ben natuurlijk niet alleen met Hippie bezig. Integendeel, ik doe zoveel readings en healings voor paarden, dat het me leuk leek om een blogpost te schrijven met wat van de hoogtepunten en wat er zoal voorbij komt. Geen enkel paard is hetzelfde en geen reading is hetzelfde. En hoewel ik ontzettend veel readings heb gedaan, blijf ik me verbazen over wat er voorbij komt!
Geen reading is hetzelfde, maar wat ze allemaal gemeen hebben is dat de eigenaar of verzorger het paard wil helpen. Ik krijg dan ook vragen als: waar komt deze gedragsverandering vandaan, waarom eet mijn paard niet meer, wat heeft mijn paard nodig op dit moment, welk besluit moet ik nemen met betrekking tot deze verhuizing, wat is er in het verleden gebeurd met mijn paard, wat heeft mijn paard nodig om fysieke klacht X te verhelpen? Ik geef graag een paar voorbeelden van de afgelopen paar weken.
Stoppen Met Eten
Ik trof een eigenaresse met grote zorgen. Haar grote vriend waar ze alles voor doet, at niet meer. Geen hooi, niks. Toen ik contact maakte met het paard was hij erg voorzichtig met zijn informatie. Het was duidelijk dat hij niet helemaal open was naar me omdat hij zijn eigenaresse beschermde. Toen ik doorvroeg, bleek dat hij niet meer at omdat hij bepaalde problemen/emoties overnam van de eigenaresse om haar te helpen. Het resultaat was dat hij niet meer at en daar kreeg de eigenaresse nog meer stress van. Ik kon hem uitleggen dat hij haar beter kon helpen door goed te eten en te zorgen dat het met hem juist goed gaat. Alleen zo kan de eigenaresse zich bij hem juist weer steeds beter gaan voelen en in ieder geval niet nog meer stress krijgen. Het paard begreep dit heel goed. Probleem opgelost. Hij at weer.
Beslissingen Wat ook regelmatig gebeurt, is dat de eigenaar het paard wil betrekken bij een beslissing. Dat vind ik altijd zo mooi! En paarden voelen zich echt super gezien als ze zeggenschap krijgen over zichzelf. Dit gaat regelmatig over verhuizingen en pas geleden nog om een castratie. Paarden krijgen niet alleen graag zeggenschap over zichzelf, maar ze zijn ook erg wijs. Paarden kunnen het grotere geheel en de verschillende belangen heel goed zien en daardoor kunnen ze de gevolgen van een besluit goed inschatten. Paarden zijn keer op keer grote nobele wijze meesters waar wij heel veel van kunnen leren. Een reading die me ook erg is bijgebleven, is een reading over het wel of niet laten inslapen van een paard. Wat een moeilijk besluit! De informatie van het paard was echter zo helder, zo doordacht, zo in lijn met het grotere geheel, dat het besluit op deze manier niet alleen een stuk makkelijker werd, maar het afscheid ook een stuk mooier en draaglijker.
Preacher (Florida, VS), ná een intense healing, toont dankbaarheid en connectie.
Dankbaarheid en Liefde
Waar ik paarden ook erg om bewonder is het feit dat ze vaak zo dankbaar zijn als een eigenaar zijn best doet om het paard te geven wat het nodig heeft of het paard na een heftig leven een fijn leven geeft, ook al is het paard misschien niet meer helemaal heel. Ook gebeurt het regelmatig dat een paard letterlijk zegt van zijn eigenaar en bijvoorbeeld bepaalde mensen om hem heen te houden. Paardenharten zijn zó groot en als ze je hun liefde schenken, dan reken maar dat je in een bad van liefde terecht komt. Dat ik dit kan voelen is een van mijn grootste cadeaus.
Muziek Als Boodschap
Soms gebeuren er ook best vreemde dingen en dan moet ik er maar op vertrouwen dat de eigenaar het kan plaatsen. Zo had ik laatst een zeer goed en makkelijk gesprek met een prachtige hengst. Toen ik na de reading nog wat extra healing gaf aan hem, liet hij me muziek horen. Dit specifieke nummer bleef zich maar herhalen in mijn hoofd. Terwijl ik dit hoorde, voelde ik mijn twijfel of ik dit wel aan de eigenaar kon vertellen. Het was namelijk een nummer uit de Efteling en misschien werd het wel gek of kinderachtig gevonden. Natuurlijk heb ik dit wél gedeeld en kreeg ik een prachtige reactie terug. Juist dit nummer had enorm veel betekenis en dit raakte enorm. Een teken dat het paard zich enorm gezien voelt en wil laten weten dat hij zijn eigenaar ook werkelijk ziet, zelfs de diepste emoties.
Honden
Ook voor honden doe ik readings. Ik ervaar honden als wezenlijk anders dan paarden, maar oh wat hebben ze een groot hart en wat een interessante gesprekken heb ik met deze sociale en beschermende dieren. Ik merk dit trouwens ook in mijn communicatie met mijn eigen paard Hippie Boy en mijn Whippet hond Olaf. Waar Hippie liefdevol streng en nobel is in zijn communicatie, is Olaf vinnig en eigenwijs. Dit past helemaal bij deze persoonlijkheden.
Dit is zo maar een greep en dan ook telkens maar een samenvatting. Ik krijg tijdens mijn readings allerlei informatie door. En omdat ik vooraf nooit iets wil weten over het dier, is het voor de eigenaar heel bijzonder om zo te kunnen controleren dat mijn informatie allemaal klopt. Dieren zijn ook super eerlijk. Ik geef ze de kans om werkelijk te kunnen delen wat ze willen delen en verander de informatie niet. Soms hoop ik dan maar dat de eigenaar het goed opvat, maar gelukkig komt dit altijd goed. Het dier weet kennelijk precies wat hij of zij tegen de eigenaar kan zeggen.
Gesprek met je Paard of Hond?
Wil jij ook graag dat ik met je paard (of hond) communiceer? Neem dan gerust contact met me op via het contactformulier via deze website of door een e-mail te sturen aan merelburggraafeac@gmail.com.
Ik werk op afstand, dus ik werk voor heel Nederland, België, de Verenigde Staten en waar dan ook ter wereld 🙂
Hartelijke groet,
Merel Burggraaf Ook Hippie ontvangt regelmatig healings, mijn grote vriend!
Wanneer we een paard kopen, hopen we allemaal dat we een band met het dier krijgen. De een heeft misschien wat meer tijd nodig dan de ander, maar als we goed zijn voor ons paard dan ontstaat die band vaak wel. Sterker nog het paard wordt onderdeel van het systeem waarin je je bevindt. Dit thema is de afgelopen twee weken in verschillende readings en healings nogal actueel, dus wil ik er graag wat over delen met je. Eén van de readings was trouwens met een hond. En hoewel een hond en een paard enorm verschillen hebben ze een ding zeker gemeen en dat is dat ze met hun mens een diepe band aangaan.
De afgelopen weken kom ik telkens, hoewel het compleet verschillende situaties betreft, dezelfde dynamiek tegen. We gaan een band aan met ons paard (of hond dus), we doen er leuke dingen mee, we geven ze de best mogelijke zorg en als het een paard is met een verleden, dan helpen we hem ook nog om weer helemaal op de rit te komen. Onze focus is gericht op ONZE liefde voor het paard, ONZE mogelijkheden om hem te helpen en te verzorgen en ONZE band met hem. Het paard staat in het centrum van onze aandacht en liefde <3 En dat is prachtig! Waar veel mensen zich niet zo van bewust zijn, is dat er vanuit al dit moois een bepaald systeem ontstaat. Zeker met paarden zijn mensen zich er minder van bewust omdat een paard nu eenmaal niet bij je thuis op de bank ligt 😉
Het Systeem
Jij bent onderdeel van een systeem dat je met bijvoorbeeld je partner en/of gezinsleden hebt gevormd en waar ieder zijn of haar rol heeft en waarin je ook elkaar aanvoelt of in ieder geval een bepaalde wisselwerking hebt met elkaar. Dit spreidt zich natuurlijk ook verder uit naar bijvoorbeeld je ouders en broers of zussen. De dieren waarmee je een band opbouwt worden ook onderdeel van het systeem. Zeker een kuddedier als een paard of een roedeldier als een hond gaan, met een beetje prettige voorwaarden, moeiteloos een band met je aan en worden een schakel in het systeem. Gaat alles goed, dan is dit prima. De paarden (en hond) die ik in de afgelopen weken heb gesproken, hebben weer gezorgd voor een mooi stukje bewustwording, en wel de volgende.
Wat Gebeurt Er Nu?
Een paard mag dan iets verder van huis staan, wat jij voor hem voelt, voelt hij voor jou. En ja ook op afstand 🙂 En dan gebeurt er iets dat jij helemaal niet wil. Je paard voelt niet alleen feilloos aan wat jij voelt, maar ook wat er speelt en waar je last van hebt. Ga je door een moeilijke tijd heen, dan treedt het systeem in werking. En in dit geval zijn de rollen omgekeerd. Het paard gaat meevoelen, je emoties overnemen of mee helpen dragen. Wat jij merkt is dat je paard zich niet goed voelt, hij is zichzelf niet, eet bijvoorbeeld niet of presteert niet wat hij normaal kan. En omdat je niet in de gaten hebt dat het paard voor JOU zorgt en iets te veel met je meeleeft, ga jij je ook nog zorgen maken om hem en je voelde je al zo rot. Mmm… eerder schreef ik dus over ONZE liefde en zorg voor het paard, maar omgekeerd werkt het dus net zo. Alleen het probleem is dat er in dit geval niemand bij gebaat is. Integendeel.
Soms heeft je paard ergens last van en dan zorg je ervoor dat hij weer op de rit komt. Als het goed is, doe je dit niet door zijn pijn over te nemen, maar door hem te voorzien van de juiste behandeling, voeding of training. Jij bent verantwoordelijk voor je dier <3
Soms heb jij ergens last van en dan zorg jij ervoor dat je weer op de rit komt. Het is niet de bedoeling dat het paard jouw pijn overneemt. Hij is niet verantwoordelijk voor jou, maar wel ontzettend loyaal aan je 🙂 en doet dit dus ongevraagd.
De Oplossing
De oplossing is het paard te vertellen wat er speelt én te vertellen dat hij dit niet hoeft op te lossen of over te nemen en dat het genoeg is je momenten met hem juist plezier geven. Lukt het je niet zelf of twijfel je of je boodschap goed is aangekomen? Dan kan ik helpen door met je paard te communiceren en hem bewust te maken van het systeem. Zodra het paard begrijpt dat zijn goed bedoelde hulp niet helpt, zal het paard weer normaal gaan functioneren. En dan is dat in ieder geval een zorg minder!
Een nieuw jaar is altijd aanleiding, voor mij althans, om het afgelopen jaar te evalueren en vooral te voelen waar ik behoefte aan heb, wat ik wil ontwikkelen en waar ik mijn energie in wil steken. Een mooie ontwikkeling die zich op dit moment ontvouwt in mijn persoonlijke leven, maakt ook dat ik hierin nog meer keuzevrijheid heb. De rust en ontspanning maken mij helemaal vrij om te doen waar ik blij van word. Eigenlijk is het heel grappig, nog steeds overkomt het me dat ik helemaal denk te weten hoe mijn leven in elkaar zit en dan ontdek ik altijd weer een laagje dat kan worden afgepeld. En met ieder afgepeld laagje kom ik dichter bij de essentie. En waarschijnlijk gaat dit mijn hele leven zo door 😉
Vanuit deze voelende ‘staat van zijn’ die past bij januari heb ik ook op diep niveau contact gemaakt met mijn lieve paard Hippach. Hippach zit vol wijsheid, boodschappen en kracht en ik heb besloten om me 300% op hem te richten. Dat deed ik al wel, maar nu heb ik besloten me volledig door hem te laten leiden. Hippach is altijd erg duidelijk en eerlijk in zijn communicatie en ik ben goed in staat om dit op te pikken. Dat is natuurlijk ook wat ik doe tijdens een reading voor je paard. Wanneer ik vertrouw op zijn oordeel en eerlijkheid en ik me door hem laat leiden, merk ik dat ik tot goede oplossingen kom als we iets lastigs tegen komen en merk ik dat ik veel van hem leer. Het is echt zo dat paarden vaak beter weten wat ze nodig hebben dan wij… Ja, laat dit maar even bezinken 🙂 En wat ook waar is, is dat hoe meer we naar onze paarden (en honden ook) luisteren, hoe meer zij zich gehoord voelen, hoe duidelijker ze gaan communiceren.
Voorbeeld
Ik heb hier een heel concreet voorbeeld van dat ik graag met je deel. Weet je nog dat ik een vlog had gemaakt waarin ik laat zien dat Hippach zijn hoofdstel haat? En hoe ik dit met clicker-training heb ‘verbeterd’? Dit heeft nog een interessant staartje gekregen. Met clicker-training kreeg ik het inderdaad voor elkaar, binnen no-time, dat Hip zijn hoofdstel, of eigenlijk kaptoom, weer aan wilde zonder dat ik daarvoor trucjes moest uithalen. Ik kon hem dan ook weer ‘prima’ longeren met de kaptoom. Het viel me echter op dat Hip iedere keer toch weer een hekel kreeg aan dat ding en ook wel eens heftig met zijn hoofd schudde of opeens liet zien dat hij pijn bij zijn oren had. Ik besloot daarom naar hem te luisteren en hem de kaptoom niet meer aan te trekken.
Ik wilde natuurlijk wel blijven longeren en heb hem daarom een aantal keer in vrijheid gelongeerd. Ik merkte dat er een bepaalde spanning in zijn lijf verdwenen was, maar nu kon ik hem niet altijd helemaal helpen om de balans te vinden. Hij kwam wel een heel eind, maar ik wil het echt heel goed doen, zoals ik geleerd heb bij Stal Mireille. Ik koos er daarom voor om Hip, tijdelijk, met zijn halster te longeren. Het resultaat was fantastisch! Nu was er niets meer waar Hip pijn van kreeg, zijn lijf was vrij van spanning, en daardoor liep hij uit zichzelf al veel makkelijker en langer in balans. En hij had maar hele kleine aanwijzingen van me nodig die ik kon geven via het halster. Op eens liep hij vele malen beter dan ik hem ooit heb zien lopen aan de longe, helemaal pijn- en spanningsvrij.
Had ik eerder écht geluisterd, dan had het hele traject van in balans lopen aan de enkele longe nog veel sneller gegaan. Nu heb ik zelfs binnen heel korte tijd voor elkaar dat Hip ook in de galop zijn rug ontspant en zijn hoofd omlaag brengt. En dan mooi met het neusje naar voren in plaats van opgekruld met zijn hoofd achter de verticale lijn omdat hij toch spanning had.
Waarom heb ik dit niet eerder door gehad? Dit is het punt waarop ik hoop dat ook jij er iets van leert. Ik had in mijn hoofd nog steeds het oude plaatje van Hip, de Hip met last van zijn rug en bekken. Dit plaatje klopte echter al niet meer en zat het ontvankelijk zijn voor nieuwe informatie in de weg. Omdat ik dacht te weten dat het aan zijn rug/bekken lag, zocht ik het probleem niet in het hoofdstel. Net als wanneer ik met een onbekend paard contact heb, moet ik ook voor Hip helemaal ‘leeg’ blijven. Wanneer ik niks invul, maar puur luister, dan geeft hij me hele heldere antwoorden. En daarom luister ik vanaf nu 300% naar Hip. Ik heb zo’n vermoeden dat hij me dit jaar heel veel gaat leren.
De foto’s die je hier ziet zijn van mijn vorige reis naar Florida, waar ik naar toe ging om healings en readings te doen voor de paarden en ezels daar. Super speciaal dat ik al een aantal keer daarheen ben gevraagd om met paarden aan de slag te gaan. Nu word ik net zo blij van paarden helpen die in Nederland staan natuurlijk 🙂 want ieder paard is er weer een die geholpen is, waar ze ook zijn, maar de grenzen over gaan om paarden te helpen past heerlijk bij mijn behoefte aan avontuur!
Nu heb ik vorige week onder andere een reading en healing op afstand gedaan voor een paard in België. Wederom wist ik vooraf niets van het paard. Ik kreeg alleen de vraag of ik contact wilde maken en ik kreeg twee foto’s. Ik was natuurlijk niet verbaasd, maar wel blij verrast dat de eerste zin van haar reactie was: ‘Alles wat je over hem verteld hebt, klopt gewoon!’ Waarna ze meer aanvullingen deed. En vervolgens kreeg ik gisteren een berichtje dat het gedrag van haar paard al volkomen veranderd is en ze zelfs weer een heerlijke ontspannen buitenrit heeft kunnen maken terwijl dit eerst onmogelijk was. Daar doe ik het voor!
En dit mooie resultaat krijgt gelijk een vervolg. Eind deze week reis ik af naar België om met een aantal paarden te communiceren en healing te geven, waaronder nogmaals het getalenteerde dressuurpaard van deze vrouw. Niet zo ver als Florida, maar wel weer heel fijn, leuk en bijzonder.
Wil jij ook graag een reading of healing voor je paard? Neem dan gerust contact op met me.
Uit een hele serie intense en bijzondere readings die ik onlangs heb gedaan voor verschillende paarden, wil ik er graag weer eens eentje uitlichten. Ik ontving een e-mail van een dame die zich zorgen maakte over haar verzorgpaard en verder liet ze gelukkig nog niets los. Dat wil ik ook nooit. Ik wil zo min mogelijk weten zodat ik zuiver kan werken. En zodat degene die het paard kent de informatie die ik doorgeef kan checken. Zo ook deze keer. Ik kreeg een foto en daar ging ik mee aan de slag.
Ik kon voelen dat haar zorgen terecht waren. Het paard liet me direct voelen hoe slecht hij zich voelt. Zowel emotioneel/mentaal als fysiek was het een hoopje ellende. Ik voelde een zware druk op zijn boeg en longen. Dit hangt samen met zijn verdrietige en depressieve gevoelens. Ik kon het paard ook zien in deze reading op afstand. Ik kon de band (of het gebrek eraan) voelen die hij heeft met de mensen om zich heen en met de plaats waar hij nu staat. Ik voelde ook de penibele situatie waarin hij nu verkeert en de ingewikkeldheid in de situatie tussen de mensen en het paard. Er is meer aan de hand en dat werd later helemaal duidelijk toen ik de verzorgster sprak ná de reading. Ik kan dat hier niet uit de doeken doen, dat is ook niet het doel van deze blogpost. Ik vroeg het paard wat hij graag nog meer wilde delen en hij liet me direct zijn maag/buikgebied voelen. Ik voelde duidelijk veel buikpijn en ook maagzweren. Dit was helemaal niet oké. Zo ben ik nog een tijdje door gegaan met zijn lijf navoelen en communiceren met hem.
Het verslag heb ik direct daarna naar de verzorgster gemaild. Uiteraard heb ik in mijn verslag doorverwezen naar de veearts. Dit paard heeft snel goede hulp nodig. Natuurlijk heb ik het paard ook healing gegeven. De verzorgster herkende erg veel van de informatie die ik doorgaf en gaf aan dat ze vlak voor de reading ook haren voor onderzoek had opgestuurd om te laten nagaan wat er met het paard aan de hand is. Gisteren, een week na de reading, ontving ik het bericht dat ze de uitslag van de meting had ontvangen. De bevindingen kwamen 100% overeen met wat ik heb doorgegeven. Zo’n check, check, double check is natuurlijk super interessant om mee te maken. Dit is niet de eerste keer dat ik dit meemaak hoor, maar toch is het iedere keer weer super fijn, vooral voor de mensen die zo blind moeten vertrouwen op mij en mijn gave 🙂
De volgende stappen worden nu genomen door de mensen en hopelijk wordt alles goed opgelost voor het paard. Natuurlijk hoop ik dat ik binnenkort weer eens berichtje ontvang over hoe het met hem gaat want ook voor dit paard is mijn hart weer helemaal open gegaan <3
En zoals ook weer in dit geval, maakt het niet uit waar je paard staat zelfs al is het aan de andere kant van Nederland of, zoals met de paarden uit de Verenigde Staten, aan de andere kant van de oceaan. Dit soort contact maak ik met gemak op afstand!
Hartelijke groet,
Merel Burggraaf
Medium voor paarden
Hip en ik zijn goed op weg met onze ‘serieuze’ trainingsdoelen, maar gewoon iets leuks leren voor de FUN hoort er absoluut ook bij. En dat kan ik dan altijd weer inzetten op momenten dat Hip iets leert dat hij moeilijk vindt, voor de afwisseling en om ervoor te zorgen dat zijn mindset positief blijft. Laat maar komen die gelukshormonen 🙂
Hulp nodig bij het aanleren of omvormen van gedrag? Of wil je je paard weer zien lachen na een reading waarin hij zijn hart kan luchten? Neem gerust contact op met me.
Hartelijke groet,
Merel, en een glimlach van Hippie
De afgelopen weken heb ik vooral laten zien hoe het met mijn lieve Hippie Boy gaat. Ik ben ook zo trots op hem! Maar ik ben natuurlijk niet alleen met Hippie bezig. Integendeel, ik doe zoveel readings en healings voor paarden, dat het me leuk leek om een blogpost te schrijven met wat van de hoogtepunten en wat er zoal voorbij komt. Geen enkel paard is hetzelfde en geen reading is hetzelfde. En hoewel ik ontzettend veel readings heb gedaan, blijf ik me verbazen over wat er voorbij komt!
Ook Hippie ontvangt regelmatig healings, mijn grote vriend!
